ข้อดีเหตุผลหลักๆ ก็คือ ความแข็งแรงที่โดดเด่น ความแข็งแรงในการรับแรงดึงและแรงอัดของเหล็กนั้นสูงกว่าวัสดุอย่างคอนกรีตอย่างมาก และชิ้นส่วนจะมีขนาดหน้าตัดเล็กกว่าเมื่อรับน้ำหนักเท่ากัน น้ำหนักของเหล็กเองนั้นเพียง 1/3 ถึง 1/5 ของโครงสร้างคอนกรีต ซึ่งสามารถลดความต้องการกำลังรับน้ำหนักของฐานรากได้อย่างมาก จึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับโครงการบนฐานรากดินอ่อน ประการที่สองคือ ประสิทธิภาพในการก่อสร้างสูง ชิ้นส่วนมากกว่า 80% สามารถผลิตล่วงหน้าในโรงงานด้วยวิธีการมาตรฐานและประกอบในสถานที่ก่อสร้างโดยใช้สลักเกลียวหรือการเชื่อม ซึ่งสามารถลดวงจรการก่อสร้างลงได้ 30%-50% เมื่อเทียบกับโครงสร้างคอนกรีต ประการที่สามคือ มีคุณสมบัติในการต้านทานแผ่นดินไหวและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมได้ดีกว่า ความเหนียวที่ดีของเหล็กหมายความว่าสามารถเปลี่ยนรูปและดูดซับพลังงานในระหว่างเกิดแผ่นดินไหวได้ ดังนั้นระดับความต้านทานต่อแผ่นดินไหวจึงสูงกว่า นอกจากนี้ เหล็กมากกว่า 90% สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ ซึ่งช่วยลดของเสียจากการก่อสร้าง
ข้อเสียปัญหาหลักคือความต้านทานการกัดกร่อนต่ำ การสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่ชื้น เช่น ละอองเกลือบนชายฝั่ง ทำให้เกิดสนิมตามธรรมชาติ ซึ่งมักต้องมีการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนเพื่อบำรุงรักษาทุกๆ 5-10 ปี ซึ่งจะเพิ่มต้นทุนในระยะยาว ประการที่สอง ความต้านทานต่อไฟไม่เพียงพอ ความแข็งแรงของเหล็กจะลดลงอย่างมากเมื่ออุณหภูมิสูงกว่า 600 องศาเซลเซียส ควรใช้สารเคลือบหน่วงไฟหรือวัสดุหุ้มป้องกันไฟเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดความต้านทานต่อไฟของอาคารต่างๆ นอกจากนี้ ต้นทุนเริ่มต้นยังสูงกว่า ต้นทุนการจัดหาและการแปรรูปเหล็กสำหรับระบบอาคารขนาดใหญ่หรืออาคารสูงจะสูงกว่าโครงสร้างคอนกรีตทั่วไป 10%-20% แต่ต้นทุนตลอดอายุการใช้งานโดยรวมสามารถชดเชยได้ด้วยการบำรุงรักษาในระยะยาวที่เพียงพอและเหมาะสม
